Πόσο χρόνο χρειάζεται ένα παιδί για να γίνει η προσαρμογή στον παιδικό σταθμό; Δεν υπάρχει μια απάντηση το κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό και εξαρτάται από το συνδυασμό πολλών παραγόντων .
Που έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα του,
την ωριμότητά του και τις εμπειρίες του,
όσο και με την ιδιοσυγκρασία των γονέων,
τη στάση που έχουν σχετικά με το γεγονός
ότι το παιδί τους πηγαίνει στο σχολείο αλλά και από τη συναισθηματική και ψυχολογική τους κατάσταση.
Το παιδί στον παιδικό σταθμό βρίσκεται συχνά σε κατάσταση έντασης καθώς τα ατομικά του συμφέροντα και οι ανάγκες του έρχονται σε σύγκρουση με τις κοινωνικές απαιτήσεις της ομάδας και του χώρου που λέγεται «παιδικός σταθμός».
Η προσχολική αγωγή δεν αποβλέπει μόνο στην μετάδοση γνώσεων και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων.
Στα πλαίσια ενός παιδαγωγικού περιβάλλοντος, αλλά συγχρόνως και στην υποστήριξη της εξέλιξης της προσωπικότητάς του παιδιού.
Το παιδί έχει ήδη βιώσει τις πρώτες κοινωνικές εμπειρίες του μέσα στην οικογένειά του.
Στον παιδικό σταθμό θα συναντήσει την ομάδα, στην οποία πρέπει να προσαρμοστεί και να συνεργαστεί με τα άλλα παιδιά που την αποτελούν.
Για να δει το παιδί την ομάδα σαν θετική αξία πρέπει πρώτα από όλα να βιώσει το αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς που ένιωθε στην οικογένειά του να το νιώθει και στον παιδικό σταθμό.
Η ανάγκη για ασφάλεια που νιώθει το παιδί της προσχολικής ηλικίας ικανοποιείται με τη συμμετοχή του παιδιού στην ομάδα του παιδικού σταθμού.
Η πρώτη δυσκολία που αντιμετωπίζει είναι η προσαρμογή του στο χώρο αυτό.
Προσαρμογή στον παιδικό σταθμό ο ρολός του παιδαγωγού .
Ο παιδαγωγός, οφείλει να διευκολύνει και να βοηθήσει το παιδί στην ένταξή του στην σχολική ομάδα και στην υιοθετήσει από το παιδί, μιας αποδεκτής συμπεριφοράς πρέπει να προσέξει:
- Ποια είναι η στάση του παιδιού στην σχολική ομάδα;
- Πως φαίνεται να νιώθει το παιδί, ασφάλεια, χαρά, φοβία, εχθρικότατα;
- Πως το παιδί ενεργεί ως μέλος της ομάδας;
- Πόσο διαρκεί το παιχνίδι του με τα άλλα παιδιά;
- Έχει μια υποτυπώδη αυτονομία;
- Ποια είναι η στάση του παιδιού απέναντι στους κανόνες, συμμορφώνεται με αυτούς;
- Μπορεί να αιτιολογεί τη στάση του στις φιλονικίες και να αμύνεται;
- Ποια είναι η στάση της ομάδας απέναντι στο παιδί, το αποδέχεται, το απορρίπτει, το βοηθά;
Η συμβουλή του Ειδικού
Η είσοδος του παιδιού στον παιδικό σταθμό αποτελεί γι’ αυτό την πρώτη επαφή του με την κοινωνική ζωή.
Μέχρι τότε, απολάμβανε μέσα στην οικογένεια του, μια κατάσταση προνομιούχο.
Οι ιδιοτροπίες του, οι απαιτήσεις του, οι θυμοί του, όλες οι εκδηλώσεις, οι περισσότερες ή λιγότερες ευχαριστίες, της ατομικότητάς του, έβρισκαν ανταπόκριση, αν όχι ευνοϊκή, τουλάχιστον επιεική και καρτερική.
Με την είσοδό του στον παιδικό σταθμό βρίσκεται σε ένα άγνωστο περιβάλλον, που μπορεί να του φανεί αδιάφορο ή ακόμα και εχθρικό προς το πρόσωπό του ή στις επιθυμίες του.
Η δυσαρέσκεια που νιώθει, με τον αποχωρισμό του από την μητέρα του, φαίνεται ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του.
Γρήγορα όμως θα αναζητήσει την προστασία της παιδαγωγού.
Θα προσπαθήσει να κερδίσει την συμπάθειά της, να εξασφαλίσει τη βοήθειά της και την αγάπη της.
Σιγά-σιγά όμως προσαρμόζεται στο χώρο, δημιουργεί αυθόρμητα φιλίες με τα άλλα παιδιά και συνειδητοποιεί πως η παιδαγωγός δεν είναι μόνο για αυτόν.
Η συνεργασία οικογενείας και παιδαγωγού είναι απαραίτητη για την εύκολη προσαρμογή στον παιδικό σταθμό.
Αν παρά όλες τις προσπάθειες το παιδί μετά από 2-3 μήνες δεν καταφέρει να προσαρμοστεί, καλό είναι οι γονείς να επισπευτούν ένα αναπτυξιακό κέντρο για συμβουλευτική.
