Η διάσπαση προσοχής είναι ένα από τα βασικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας).
Ο όρος αυτός -ΔΕΠΥ- χωρίζεται σε 3 διαγνωστικές κατηγορίες καθώς η διάσπαση προσοχής και η υπερκινητικότητα μπορεί να υπερέχουν της άλλης σε σημαντικό βαθμό. Συγκεκριμένα υπάρχει:
- Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας, Συνδυασμένος Τύπος
- Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας, με Προεξάρχοντα τον Απρόσεκτο Τύπο
- Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας, με Προεξάρχοντα τον Υπερκινητικό-Παρορμητικό Τύπο
Πως καταλαβαίνουμε ότι ένα παιδί έχει διάσπαση προσοχής;
H ελλειμματική προσοχή είναι συνυφασμένη με την δυσκολία του παιδιού να συγκεντρωθεί από αυτό που κάνει αλλά και με την ευκολία διάσπασης της προσοχής του από αυτό που κάνει.
Το παιδί δεν είναι σε θέση να ασχοληθεί με τις εργασίες του σχολείου αλλά ούτε με άλλες δραστηριότητες ή στο παιχνίδι. Δεν είναι λίγες οι φορές που δείχνει να μην ανταποκρίνεται καν όταν του απευθύνουν τον λόγο. Παρουσιάζει μεγάλη δυσκολία στην κατανόηση μιας οδηγίας ή γενικά στην οργάνωση. Είναι επιρρεπές στο να χάνει πράγματα από την σχολική του τσάντα. Όλα τα παιδιά είναι απρόσεκτα σε έναν βαθμό, αλλά τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι πολύ περισσότερο, τόσο στο σπίτι και το σχολείο όσο και στην παρέα του.
Αντιμετώπιση
Είναι απαραίτητη η αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ, προκειμένου να βελτιωθεί η συγκέντρωση του παιδιού και να ενισχυθεί κατά κάποιον τρόπο η αυτοπεποίθησή του.
Οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθήσουν συμβουλευτική, ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν βαθύτερα τις ιδιαιτερότητες, την ψυχοσύνθεση και τον τρόπο σκέψης του παιδιού με ΔΕΠΥ.
Ο ψυχοπαιδαγωγός σε συνεργασία με τον εργοθεραπευτή και τον κοινωνικό λειτουργό θα αξιολογήσουν το παιδί και θα πάρουν αποφάσεις για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει.
Συμβουλές προς τους γονείς
Είναι πολύ βασικό να έχουν μία κοινή πορεία αντιμετώπισης οι δύο γονείς προς το παιδί με διάσπαση προσοχής. Τα όρια και οι κανόνες πρέπει να είναι σαφή. Αν μπει τιμωρία ένα παιδί με διάσπαση, θα πρέπει αυτό να του ανακοινωθεί σε ήρεμο τόνο, χωρίς υστερίες.
Επίσης είναι σημαντικό το δωμάτιο μελέτης του παιδιού, να είναι πολύ απλό διακοσμητικά για να μην αποσπάται η προσοχή του παιδιού από κανένα ερέθισμα. Οι δραστηριότητες με τις οποίες θα ασχολείται το παιδί τον ελεύθερο χρόνο του, είναι καλό να προωθούν την ομαδικότητα και την συγκέντρωση. Τέλος, οι γονείς όπως και η δασκάλα είναι καλό να αναθέτουν δουλειές στο παιδί, όπως το μοίρασμα των φυλλαδίων, το στρώσιμο του κρεβατιού κ.α.
Αν το παιδί αντιμετωπίζει καταθλιπτικά συναισθήματα θα πρέπει να γίνει εστίαση στην ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία, ώστε το παιδί να νιώθει αποδεκτό αλλά και να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του.