Μορφές επιθετικότητας στα παιδιά και εφήβους είναι πολλές και διαφορετικές . Η επιθετικότητα συνδέεται άμεσα με την ηθική ανάπτυξη του παιδιού .
Συνήθως περιλαμβάνει ένα σε ένα ευρύ φάσμα πράξεων και εκδηλώσεων οι οποίες διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.
Υπάρχουν διάφορες μορφές επιθετικότητας στα παιδιά και εφήβους οι οποίες κατηγοριοποιούνται ως εξής:
Συντελεστική επιθετικότητα (instrumental aggression), με την οποία το παιδί έχει την πρόθεση να αποκτήσει ένα αντικείμενο ή ένα προνόμιο
Όπως το να σπρώξει κάποιο άλλο παιδί για να μπει πρώτο στη σειρά,
Να αρπάξει ένα παιχνίδι από ένα άλλο παιδί.
Η πρόθεση του παιδιού είναι να πάρει αυτό που θέλει, και όχι να βλάψει κάποιο άλλο παιδί, αλλά η βλάβη μπορεί έτσι και αλλιώς να συμβεί.
Εχθρική επιθετικότητα (hostile aggression)- η εκ προθέσεως πρόκληση βλάβης.
Η εχθρική επιθετικότητα μπορεί να είναι είτε έκδηλη, κατά την οποία το άτομο εξαπολύει απειλές ή προβαίνει σε σωματική επίθεση, είτε σχεσιακή
Στην οποία το άτομο απειλεί ή βλάπτει τις κοινωνικές σχέσεις.
Τα αγόρια είναι πιθανό να εκδηλώσουν έκδηλη επιθετικότητα και τα κορίτσια είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τη σχεσιακή επιθετικότητα.
Οι προσβολές, τα κουτσομπολιά, οι σαρκασμοί- όλα αυτά είναι μορφές της σχεσιακής επιθετικότητας.
Που ορισμένες φορές ονομάζεται κοινωνική επιθετικότητα, επειδή στόχος της είναι να βλάψει τις κοινωνικές σχέσεις.
Η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Η διάθεση για πρόκληση ζημιάς στον ίδιο τον εαυτό.
Τα αίτια της θεωρούνται η χρόνια καταπίεση της επιθετικότητας ο φόβος, η αμφιβολία, το αδιέξοδο κ.λπ.
που οδηγούν σε συμπεριφορές όπως το τράβηγμα και το ξερίζωμα των μαλλιών (π.χ. σαν ένδειξη απελπισίας) κλπ.
Το παιδί για να εκφράσει τις επιθετικές του προθέσεις, χρησιμοποιεί κάθε φορά τα διαθέσιμα μέσα που του είναι πιο πρόσφορα.
Η επιθετική συμπεριφορά στα παιδιά μπορεί να εκδηλώνεται κάθε φορά διάφορες μορφές, όπως είναι:
τα πειράγματα και οι ψευτο-παλικαρισμοί,
η «άσχημη» γλώσσα, η «θεατρική» μονοπώληση της προσοχής των άλλων και η εχθρότητα μέσα σε αντίπαλες ομάδες.
Μορφές επιθετικότητας στα παιδιά 2
Τα πειράγματα και οι ψευτο-παλικαρισμοί τα συνάττουμε πιο συχνά στην νηπιακή όσο και κατά την παιδική ηλικία.
Τα παιδιά που εμφανίζουν αυτή τη συγκεκριμένη συμπεριφορά,
κατακλύζονται συνήθως από συναισθήματα κατωτερότητας, ανεπάρκειας αλλά και ανασφάλειας.
Η «άσχημη» γλώσσα είναι μια μορφή άσκησης λεκτικής βίας.
Τα παιδιά χρησιμοποιούν την άσχημη γλώσσα, η οποία συνίσταται σε αισχρές λέξεις ή ακόμα και σε βλαστήμιες.
Οι αισχρολογίες αρέσουν ιδιαίτερα στα αγόρια και στα μικρά παιδιά,
ενώ οι βλαστήμιες είναι αρκετά δημοφιλείς στα μεγαλύτερα αγόρια και τους εφήβους,
τα οποία αποκτούν μεγαλύτερη επίγνωση του νοήματος των λέξεων.
Τα παιδιά χρησιμοποιούν την άσχημη γλώσσα καθώς επιδιώκουν να μιμηθούν τους μεγάλους, που πάρα πολλές φορές βωμολοχούν ελεύθερα.
Η «θεατρική» μονοπώληση της προσοχής των άλλων αποτελεί μια τάση του παιδιού.
Το οποίο επιδιώκει να βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο,
Να επιδεικνύεται και να μονοπωλεί το ενδιαφέρον και την προσοχή των άλλων,
στην προσπάθειά του να κρύψει, ίσως, την αμηχανία του
και συχνά να την αδυναμία του να εκφράσει προς τους γονείς του τα παράπονά του για την αδιάφορη στάση τους απέναντί του.
Αν και πολλές φορές θεωρείται ότι τα αγόρια είναι περισσότερο πιθανό να εκδηλώσουν μορφές ανοιχτής επιθετικότητας,
ωστόσο έρευνες έχουν δείξει ότι τα κορίτσια υπερτερούν σημαντικά.
Διαβάστε ένα ακόμα σχετικό άρθρο
Επιθετικότητα στο παιδί και τον έφηβο , πώς να την αντιμετωπίσουμε;
Διαβάστε, μιλήστε, κάντε ερωτήσεις
Εάν έχετε ερωτήσεις σχετικά με την επιθετικότητα στα παιδιά και του εφήβους .
Για εξατομικευμένες συμβουλές μπορείτε να τηλεφωνήσετε στο κέντρο μας στο 2017488269
Αυτή η γραμμή επικοινωνίας είναι διαθέσιμη κάθε εργάσιμη μέρα
