Το Σύνδρομο αυτό περιγράφει για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1940, δηλαδή κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η αιτία είναι ένα επιπλέον Χ χρωμόσωμα (ΧΧΥ). Υπάρχουν και μερικές παραλλαγές, όπως ΧΧΧΥ ή ΧΧΧΧΥ. Στο 6% των περιπτώσεων έχουμε φυσιολογικό αριθμό χρωμοσωμάτων. Η συχνότητά του υπολογίζεται σε 1:426. Φαίνεται ότι έχει κάποια σχέση με τη μεγάλη ηλικία της μητέρας.
Ενδοκρινικές ανωμαλίες επιβαρύνουν την παραγωγή της τεστοστερόνης στα αγόρια, με αποτέλεσμα οι όρχεις τους να είναι μικροί, να μη σχηματίζεται σπέρμα, να μην υπάρχει αλλαγή φωνής κατά την εφηβεία, ενώ σημειώνεται σχηματισμός μικρού στήθους (αγόρια) και γυναικεία δομή στην ανάπτυξη του σώματος. Οι Ενδοκρινολόγοι βοηθούν όσο μπορούν την υπάρχουσα κατάσταση.
Η νοημοσύνη των υπό συζήτηση ατόμων κυμαίνεται από 70 μέχρι πάνω από 115 IQ. Το 30% των παιδιών με το Σύνδρομο αυτό έχει φυσιολογική μέχρι άνω του φυσιολογικού νοημοσύνη. Οι μαθηματικές ικανότητες είναι πολύ καλές, όμως συμπτώματα δυσλεξίας εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα. Πάντως, οι μαθησιακές δυσκολίες που παρουσιάζουν, είναι σε γενικές γραμμές μεγάλες, συγκριτικά με τη νοημοσύνη που διαθέτουν.
Χαρακτηριστικά:
• Τονισμένους μαστούς (γυναικομαστία)
• Τα σπερματικά τους σωληνάρια δεν είναι φυσιολογικά
• Μικρομεγέθεις όρχεις που δεν παράγουν σπερματοζωάρια
• Νοητική υστέρηση
• Ψηλό ανάστημα
Αντιμετώπιση:
Ιδιαίτερα στα πρώτα πέντε έτη της ζωής του παιδιού έχουμε σοβαρές εξελικτικές γλωσσικές βλάβες. Στο 64% των περιπτώσεων έχουμε σοβαρά μαθησιακά προβλήματα, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά χρειάζονται ειδική (ενισχυτική) εκπαίδευση.
