Το Σύνδρομο αυτό οφείλεται σε αποκλίσεις στο χρωμόσωμα 11, και συγκεκριμένα στο γονίδιο FGER-2.
Όχι μόνον αποδεικνύεται η ύπαρξη του Συνδρόμου Apert, αλλά και μία διαφοροποίηση από συγγενή Σύνδρομα (όπως π.χ. Pfeiffer, Carpenter, Crouzon, Seathre-Beuren) είναι δυνατή.
Η συχνότητα του εν λόγω Συνδρόμου είναι 1:65.000 νεογέννητα, που σημαίνει ότι στην Ελλάδα θα γεννιέται κατά μέσο όρο ένα παιδί το χρόνο με το Σύνδρομο αυτό. Σε ό,τι αφορά τη νοητική εξέλιξη των υπό συζήτηση παιδιών, έχει αποδειχθεί ότι το 50% παρουσιάζει ένα IQ μεγαλύτερο του 70, που όμως σε καμία περίπτωση δεν πλησιάζει το μέσο όρο (100). Το 32% εμφανίζει ένα IQ μεταξύ του 50 και 70, ενώ το υπόλοιπο 18% βρίσκεται κάτω από 50 IQ. Αυτονόητο είναι ότι θα υπάρχουν και τα ανάλογα μαθησιακά προβλήματα. Η γλωσσική εξέλιξη είναι περιορισμένη. Ένας λόγος ακόμη είναι και οι ανατομικές ιδιαιτερότητες (σιαγόνα, δόντια) που δυσχεραίνουν την όλη κατάσταση.
Χαρακτηριστικά:
Τα χαρακτηριστικά αυτού του Συνδρόμου είναι: Κρανιακές αποκλίσεις (μέτωπο που προεξέχει), εξωφθαλμισμός, οργανικές αποκλίσεις στο μέσο πρόσωπο, συνδακτυλία στα δάκτυλα χεριών και ποδιών, δυσκολία στην αντίληψη των ακουστικών.
Χαρακτηριστικά συμπεριφοράς είναι ότι ησυχάζουν εύκολα, προσαρμόζονται σε καταστάσεις, υπακούουν σε υπαγορεύσεις, είναι ομιλητικά απέναντι σε άλλα παιδιά, διηγούνται στους γονείς τους τα βιώματά τους, ντρέπονται μπροστά στους μεγάλους, δείχνουν δυσκολίες αποχωρισμού, ενώ φαίνονται συχνά λυπημένα, σοβαρά, ευαίσθητα.
Αντιμετώπιση:
Η ψυχοκινητική εξέλιξη ακολουθεί ένα πιο αργό ρυθμό και για αυτό τον λόγο χρειάζεται να γίνεται Αναπτυξιακός Έλεγχος ώστε να καθορίζεται το αναπτυξιακό πηλίκο του παιδιού και ταυτόχρονα να μπορούμε να δούμε σε ποιους τομείς της ανάπτυξης χρειάζεται βοήθεια ώστε να του παρέχουμε την κατάλληλη θεραπεία. Συνιστάτε να γίνεται ο Αναπτυξιακός Έλεγχος 1 με 2 φορές τον χρόνο.
Χρειάζεται προκειμένου να βοηθήσουμε τη λεπτή κινητικότητα, τη συγκέντρωση προσοχής, συνήθως 1 με 2 φορές την εβδομάδα
Χρειάζεται προκειμένου να ενισχύσουμε το κομμάτι του Λόγου-Ομιλίας με συχνότητα 2 φορές την εβδομάδα
Χρειάζεται συνήθως για παιδιά σχολικής ηλικίας η οποία μπορεί να γίνει είτε σε πλαίσιο οργανωμένο (ειδικό σχολείο) είτε ατομικά
Οι γονείς μέσα απο τη σωστή καθοδήγηση του ψυχολόγου μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ιδιαιτερότητες του παιδιού τους.
